Poczytajki - O duchu który się bał

Nie wiem od kiedy rozpoczęła się Kiniowa fascynacja duchami i potworami ... Czy to od mody na 'Monster High' (którą to akceptuję wyjątkowo jak na siebie ciężko ...), czy od bajek Scooby Doo / Potwory i spółka ... czy po prostu nagle nadszedł czas na strachy i ich oswajanie...? Nie bardzo mogę wyznaczyć go konkretnie, bowiem jako mała dziewczynka nie bała się ciemności i rzadko prosiła o zapaloną lampkę do snu.
Teraz jednak lektura i filmy o duchach fascynują Ją wyjątkowo. Duchach i potworach trzeba napisać, bo to potwory właśnie są bohaterami rysunków, malunków i twórczości rozmaitej. Nie monstra jednak - trzeba tu zaznaczyć ! To potwory 'przyjazne' - dziwne ale sympatyczne. Gdyby przypisać im osobowości to miałyby wiele cech pozytywnych jak ... dobry przyjaciel - kompan do zabaw i śmiechu.
Gdy przeglądając więc w internecie książeczki z naszych ulubionych Zakamarków dojrzałyśmy tą konkretnie pozycję - nie było możliwości by przejść obok obojętnie i pominąć. 

'O duchu który się bał' to książeczka, która przyciąga na pierwszy rzut oka oprawą. Mroczna ilustracja jest zarazem bardzo pięknie wyrysowana, a że zwracamy uwagę wyjątkowo na takie detale - okładka nas zachwyciła ! Książeczka nie jest gruba , więcej w niej ilustracji niż tekstu - jednak wszystko razem wprowadza w niesamowity klimat. 

Osobiście wolę i zwykle wybieram dla dzieci książki o przysłowiowych 'kwiatkach, słonkach i zwierzątkach' jednak dałam się tym razem namówić Kini. Mnie również ostatecznie lektura wciągnęła - nie zliczę ile razy kartkowałam książeczkę zachwycona jej wydaniem ... Nie będę tutaj streszczała treści, nie pozostawiając cienia tajemnicy ... Napiszę tylko że z zasady 'O duchu który się bał' ma oswajać (raczej młodsze niż Kinia) dzieci z myślami o duchach - nie wpajając absolutnie że nie istnieją ! Książeczka wyjaśnia ich ... tajemnicę. Okazuje się bowiem że duchy także posiadają własne osobowości. Nie raz się boją, mają lęki i własne obawy ... Czasem dla tych 'strasznych' duchów największym strachem jesteśmy my sami :) ...
Dzięki takiemu podejściu autorki dziecko nawet wyobrażając sobie że słyszy coś w ciemności czy faktycznie to słysząc ... nie ucieknie z piskiem. Jest szansa że po przeczytaniu opowiadania zainteresuje się i być może zaciekawi ... zapragnie poznać źródło tajemniczych dźwięków. 

Zwykle lektura inspiruje Kinię do twórczości i tutaj powstały takie oto 'mroczne' karteluszki ...

To także i dla młodszych dzieci mógłby być rodzaj terapii 'odstraszającej' takie rysowanki rozmaitych duchów i ich towarzyszy ...Można im doprawić uśmiechy i sympatyczne akcenty; pokolorować na tęczowo... W takiej oprawie nawet straszne kształty wydadzą się przyjazne :)
Takie też 'tworki' powstają co czas jakiś ...

A gdy Fifi był jeszcze niemowlakiem powstała dla Niego zmalowana przez siostrę koszulka z hasłem: Filip duchów się nie boi :)

I faktycznie - jakby tak na Niego teraz spojrzeć - to ani duchów się nie boi ani specjalnie nikogo innego ... ;) Rysunkowe i zmalowane 'czary' odganiają widać strach najskuteczniej :)

Polecamy więc tą 'mroczną' lekturę dla dzieci które boją się duchów i ciemności, ale także dla tych które fascynuje ich świat lub po prostu lubią 'straszne' historyjki. Opowiadanie ma bardzo pozytywny wydźwięk i i tylko z pozoru wywołuje gęsią skórkę. Treść została napisana w sposób, który nietypowo 'rośnie wraz z dzieckiem' :).

O duchu który się bał

Wydawnictwo Zakamarki

Tekst:Sanna Töringe

Ilustracje: Kristina Digman

Oprawa twarda

Format 19,5 x 29,5 cm

Stron 28

Wiek 3+

Książeczka do kupienia tutaj

Share